Ankara'da yaşıyorum. 2 Çocuk annesiyim. Elektronik teknisyeni olarak ODTÜ mikroişlem laboratuarında öğrencilere 25 yıl  hizmet verdim.
   Toprağın yeşile insanın yemeğe doyduğu yer, aşçılar diyarı Mengen'liyim. Baba mesleği olan aşçılığa merakım yüzünden mutfak, hayatımda her zaman ağır basmıştır. Bu merakım yüzüden, çalışırken aynı zamanda Turizm ve Otelcilik Programında önlisans yaptım. 2001 yılında Ankara'da büyük bir otelin pastahane kısmında staj yaparak mezun oldum. Staj dönemimden sonra pastacılık işlerim şekillenmeye başladı ve deyimlerimi, birikimlerimi "damak Tadı" adı altında topladım. Çocuklarıma benden birşeyler bırakmak için kitap yazmaya başladım. 2007 yılında emekli oldum ve mutfağıma daha çok zaman ayırarak kendi bloğumu açtım.
  

   Butik pastaya geçiş; Daha önce kremalı pastalar yapıyorken, çok değer verdiğim, can dostum dediğim arkadaşım nişan pastasını yapmamı istemesiyle ilk kez butik pasta ile tanıştım. Nişana 3 ay kadar bir zaman vardı fakat butik pastayı 3 ayda öğrenmek ne mümkün!... Araştırdıkça merak ettim, merak ettikçe öğrendim. Bu merak beni yurtdışına kadar götürdü. Arkadaşımın nişanına yetişmedi belki ama bana çok şey kattı.

    "Şeker Pastasia" ismini alarak yaptıklarımı blogumda yazmaya başladım. Bu arada can arkadaşım Şeker Pastasia'nın .com olması yönünde ısrar ediyordu. Zamanım olmadığı için hep erteledim. Ekim 2012 de arkadaşım www.seker-pastasia.com sayfasını kurduğunu söylediğinde yaşadığım mutluluk tarif edilemez. Bir kaç ayda blogumu şu anda bulunduğunuz adrese taşıdık.

   Değerli arkadaşım, can dostum; duygularımı sana anlatmaya kelimeler yetersiz kaldığından bir tek şükranda takılıp kalıyorum. Dostları olmalı insanın, seninle sevinen, seninle üzülen... konuşmayınca zorlamayan, çığlık çığlığa haykırışlarda duvar, döndüre döndüre anlatılanda dinleyen ama asla yangına körükle gitmeyen, mutluluğa, başarıya ortak olan can arkadaşlığın için sadece şükranlarımı kabul et istiyorum.
   Ve can arkadaşım Kemal ile birlikte bugüne gelmemde çok katkısı olan, bazen şeker Pastasia fotoğrafcısı, bazen grafiker, bazen editörüm, bazen chef de party olarak sağ kolum olan sevgili kızıma çok teşekkür ederim

   Tarifi mümkün olmayan sevgiyle çalışmalarıma devam ediyorum. Her yeni çalışmada duyduğum heyecanın sebebi profosyonel yapılan bir işde amatör ruhumu kaybetmediğimdedir. Öyle ki zaman zaman heyecanıma engel olamayıp zamanlı, zamansız aradığım sevdiklerim "yaptığım bu çalışma, içlerinde en güzeli" söylemlerime alıştılar belki fakat ben içimden taşan duygulara engel olamıyorum :)

♥ ♥ ♥

KİŞİLERİN GÖZLERİNDEKİ İLK İFADE, İLK TEPKİLERİ ve

ŞAŞKINLIKLA KARIŞIK BEĞENİ MİMİKLERİ RUHUMU BESLEYEN TEK KAYNAK

♥ ♥ ♥

♥ ♥ ♥

KENDİM İLE YARIŞTIĞIM HER YENİ TAT ve HER YENİ GÖRSEL TASARIM İSE

ÖZGÜRLÜĞÜM...

♥ ♥ ♥

“Bir sevi’yi anlamak bir yaşam harcamaktır.”
Ö.Asaf

Sevgiyi söylemek yetmez bazen göstermek gerekir.
Ne mutlu sevgisini gösterebilene ,ne mutlu görebilene.
Pasta mutluluktur, sevgiyi göstermenin bir yolu.

Pasta yerken mutsuz olan bir kişi tanıdınız mı siz?
Hele ki kişiye özel yapılmış, pasta sahibinin özelliklerini taşıyorsa...
Pasta sevgi demek, sessiz bir haykırış.
Yapmacıksız, samimi, yürekten...
Sevgide madde yoktur, sevgide RUH vardır.
Yüreğini koyabilmeli insan.
Karşılığı aynı şekilde sana dönerse eksik ne kalır ki geriye…

GÖRÜŞMEK, TAŞINMAK DİLEĞİ İLE...